Monday, December 22, 2014

ANG KWENTO NG REGALO




Dahil nalalanghap na ang simoy ng kapaskuhan, hindi mo na mabilang ang kabi-kabilang exchange gift at monito monita sa opisina, sa mga paaralan, at sa kung saang sulok ka man mapadpad dito sa Pilipinas. Mga malalaki at maliliit na aguinaldo na nakabalot sa samu’t saring makukulay na papel. Something long, something short, something that excites the senses. Ilan lamang ito sa mga iba’t bang temang pwedeng pagpilian sa kris kringle nating mga Juan Dela Cruz.
 
Naalala ko noong bata pa ako, ito yung tradisyon na pinakaaabangan ko tuwing darating ang Disyembre. Nagnining-ning ang aking mga mata kapag nakakakita ako ng mga naglalakihang mga kahon na nakabalot sa mga Merry Christmas na gift wrappers.
 
Sa dati kong paaralan, kapag araw na ng Christmas party ay excited na ako kapag nakolekta na ang mga regalo na dinala naming magka-kaklase. Lalagyan ang bawat isang regalo ng teacher ko ng mga numero. Matapos ang munti naming programa at mapagsaluhan ang mga iniambag na pagkain ay magbubunutan na kami para ma-raffle ang lahat ng mga regalo sa buong klase.
 
Syempre, target ng lahat ang mga naglalakihang regalo. The bigger the better was always the best thing that a child could ever imagine. At kapag nakuha na ang mga na raffle na regalo, kanya-kanyang punit na ng gift wrapper at bukas ng mga packages ang bawat isa sa classroom.
 
May mga masasayang ngiti. Meron din namang mga pilit na ngiti, tipong ikinukumpara yung nakuha niya sa katabi.  Mas gusto kasi yung nakuha ng classmate niya. Sabay buntong hininga ng “sayang” kung hindi kasi mug eh picture frame ang nakuha niya.
 
Ganito rin ako dati, lalo na kapag hindi ko gusto yung mga nakuha ko mula sa exchange gift o sa mga ninong at ninang ko. Palibhasa, musmos pa ang aking kaisipan kaya hindi ko pa siguro na-appreciate yung konsepto ng pagbibigay ng regalo sa kapwa noong mga panahong iyon. Hindi ko pa lubos matanto kung paano nakarating sa aking mga palad ang natanggap kong regalo, mula sa nagbigay nito hanggang sa makaabot ito sa akin sa araw ng Christmas party o maging sa araw na mismo ng Pasko.
 
13th Month Pay at Christmas Bonus
 
Dito nagsisimula ang lahat. Kung walang inaasahang 13th month pay at Christmas Bonus sina ninong at ninang, malamang siguro ay wala ring matatanggap ang mga inaanak.
 
Ito iyong buong taong ipinasok nila sa opisina. Sa hirap ng buhay ngayon, isipin na lang natin na may pamilya rin sina ninong at ninang na sinusuportahan. May asawa, mga anak, kapatid, ama, ina, o di kaya’y pamangkin na kailangan nilang bigyan ng tulong. Maliban na lamang siguro kung binata o dalaga pa sila at walang binubuhay na pamilya.
 
Gayun pa man, malaki man ang natanggap niyang 13th month pay o Christmas bonus ay subject to income tax pa rin ito sa BIR. Kaya yung inaasahan niyang bonus mula sa kanyang ATM ay makakaltasan pa. Mapapabuntong hininga na lang siya sa halaga na ibinawas sa kanyang bonus pag natanggap at nakita na niya ang mga detalye nito sa kanyang payslip.
 
Ipagpalagay natin na isang middle class na mamamayan sina ninong at ninang. Sabihin natin halimbawa na 5,000 o 6,000 pesos ang kinaltas ng BIR sa kanilang pinagpawisang salapi. Malaking bagay na ito para sa kanila. Ang halagang binawas ay maari nang mailaan sa kanilang grocery at pamalengke, pambayad ng mga singilin sa tubig, kuryente, cellphone, at internet o sa tuition fee ng kanilang mga pinag-aaral. Paano pa kaya siguro kung sina ninong at ninang ay arawan lamang ang sahod at isang minimum wage earner.
 
Malaking tulong na sana para kanila kung hindi masyadong mataas ang buwis na kanilang binabayaran sa pamahalaan. Pamasko na lamang sana ito ng gobyerno para sa kanila, blue collar minimum wage earner man o middle class na white collar ang propesyon sa buhay.
 
Ngayong kabilang na ako sa bumubuo ng mga manggagawang naghahanapbuhay dito sa Pilipinas, mas lalo ko na ngayong na-uunawaan yung usaping ito. Kahit siguro wala pa akong pamilyang pinaglalaanan ay malaking bagay na yung mabigyan ka ng kahit konting kaluwagan sa buwis na sinisingil sa iyo ng pamahalaan.
 
Holiday Shopping Scenarios
 
Matapos matanggap ang pinakaaasam-asam na 13th month pay at Christmas bonus na tatagal lang siguro ng isang araw, dalawa o hangang limang araw kung matipid sa paggastos, sa mga palad nina ninong at ninang ay derecho na agad sila sa mga malls at sa mga tiangge para kumpletuhin ang mga bibilhing mga regalo.
 
Kung sa US, Black Friday ng November matapos ang Thanksgiving ang pinaka-anticipated na shopping event, dito sa Pilipinas, simula ng ber months (September - December) ang simula ng mga holiday season sale na madalas ay aabot pa ng January at February nang sumunod na taon.
 
Isang linggo bago mag-Pasko, pag labas ko sa opisina matapos ang aking shift sa trabaho ay marami akong nakitang mga tao na nag-aabang sa pagbubukas ng mga mall. 7:00 am pa lang ay box-office na ang pila sa Megamall at sa Galleria, gayun din sa SM North at sa Trinoma ng mga 9:30 am. Sa isip ko, parang nag-camping yata ang madla sa mga major department stores na ito mauna lang sa mga bagong labas na stocks ng mga tindahan. Alam mo na, mahirap nang maunahan ng iba lalo na kung limited na lang iyong merchandise na iyong pinupunterya.
 
Kaliwa’t kanan na baratilo at holiday sale ang bubungad sa iyo. May 5% hanggang 70% na discount, buy one take one, buy 3 for the price of one, at kung ano-ano pang mga pakulo ng iba’t ibang mga tindahan. Mga iba’t ibang merchandise na pambata, pang matanda, panlalake, pambabae, at may unisex din.
 
Ito yung panahon na ayaw na ayaw ko kapag shopping na ang pinaag-uusapan. Hindi ako komportable sa dami ng tao sa mga pamilihan na kung madalas ay makikipagsiksikan ka sa dami ng mga tao sa mga stores ng Greenhills at Divisoria. Madali akong mainip lalo na kapag sobrang haba ng pila sa mga cashier, isama mo pa yung mga pagkakataon na biglang mag-kakaaberya ang POS system ng mga register at iyong mga customer na kulang na lang ay isang container truck ang ilagay sa pila sa dami ng bibilhin at babayaran. Madali rin akong mainis kapag out of stock ang merchandise na gusto kong bilihin, kung bakit kasi hindi ko pa binili ito dati pa.
 
Kapag na short naman sa dalang budget, kailangan ring suungin ang mahabang pila sa mga ATM. At kapag inabot pa ng kamalasan, madedebit ka ng mga ilang libong piso dahil hindi naglabas ng pera ang ATM machine. Nakaka-badtrip. Paano na lang kung ang buong laman ng ATM card mo ang iyong winidthdraw? Pag tawag pa sa banko ay offline ang kanilang mga server at kailangan pang maghintay ng isang lingo para maibalik sa iyong ATM card ang na-debit mong pera. Sobrang bad trip.
 
Pagkatapos ng pamimili ay kailangan ding bunuin ang mahabang traffic pauwi. Kapag December nga naman, san ka pa makakakita ng mga sasakyan sa kalsada na nakikipagsabayan sa ilaw ng mga Christmas lights. Hindi lang mga kumukuti-kutitap na mga head lights ng sasakyan ang maaaninagan mo kundi pati na rin mga busina na parang nangangaroling din.
 
Ang masaklap ay iyong hindi ka makasakay kaagad at stranded ka pa ng ilang oras sa lansangan dahil walang masakyan at wala ring gustong magsakay, mga jeep na nagcu-cutting trip at mga taxi driver na namimili ng pasahero. At pag sakay mo naman, halos mangalay na ang buo mong katawan dahil sa bagal ng daloy ng traffic. Katapus-tapusan ay mga madaling araw ka nang makakauwi, makakatulog ng ilang oras, at gigising muli dahil may pasok ka pa sa opisina maya-maya lamang.
 
Gift Wrapping to Gift Giving    
 
Matapos ang parusang Christmas shopping at mabili ang mga gift boxes, gift wrappers, at gift cards ay magsisimula na sina ninong at ninang na magbalot ng mga regalo. May mga ninong at ninang na naglalaan talaga ng panahon sa pagbabalot ng mga gifts. For them, I guess, wrapping presents is an art.
 
Pero para sa isa kong kaibigan na may 20 inaanak na binibigyan niya ng regalo tuwing Pasko, gift wrapping is not just an art but a form of therapy. Not only exercising one's creativity but also a form of meditation. Yung tipong iniisip mo muna yung value ng relationship mo sa pagbibigyan mo ng regalo, yung personality niya, at pagkatapos ay masusi mong pagplaplanuhan ang iyong approach kung paano mo i-eexecute yung appearace ng binalot na regalo (may ribbon ba o wala, colored Japanese paper ba o Merry Christmas wrapper in green and red).
 
Isang araw, ininvite ko siya sa bahay para magbalot ng regalo. Natutuwa ako habang pinagmamasdan ko siya. She had that meticulous and cerebral approach to this art. Kapag may natapos siyang baluting regalo ay mababakas mo ang kanyang ngiti na may halong glowing satisfaction sa ginawa niya. At kapag nagsimula na siyang magsulat ng dedication sa mga gift cards, mabasa mo lang yung stroke ng bawat titik sa card ay mararamdaman mo rin yung pagmamahal niya sa mga taong pagbibigyan niya ng mga ito.
 
Kaya simula noon, kapag nakakatanggap ako sa kanya o sa ibang tao ng mga regalo, whether Christmas man ito o kahit na anong occasion, palaging sumasagi sa isip ko ang tagpong ito.
 
Natutunan kong maging maingat sa pagbubukas ng regalo. Kailangan hindi masira ang gift wrapper na binalot dito. Para sa akin, ito yung dedication na inilaan ng nagbigay sa akin ng regalo whether siya mismo yung nagbalot o kahit na ipinabalot niya pa sa iba. The thought that someone remembered you, took the time to pick something special for you, have it wrapped in the most special way possible, and maybe even write those words to tell you exactly how special you mean in their life…it’s just priceless.
 
Gayun pa man, kahit maliit o hindi yung bagay na nakuha mo sa iyong personal wishlist mula sa exchange gift o kahit na kina ninong at ninang pa ito nanggaling, yung bagay na may nakaalala at nagbigay sa iyo ngayong Pasko, iyon siguro yung magandang alaala na dadalhin mo bago matapos ang taon.
 
Most children from all over the world, even here in the Philippines, still believe in a Christmas gift bringer. Yet, last minute Christmas presents can be a big holiday headache for most of us even when you're already done with your holiday shopping list. But don't let that suck the joy out of the actual act of giving itself. A simple and beautiful wrapped gift really is still the best way to show someone you care. And that is really a truly memorable, warm, and loving holiday Christmas present.

 

No comments: